زبان فرانسوی محتویات طبقه‌بندی زبان‌شناختی موقعیت بین‌المللی پیشینهٔ زبان فرانسوی زبان فرانسوی در کانادا زبان فرانسوی در ایران ویژگی‌های زبان فرانسوی پانویس جستارهای وابسته منابع منوی ناوبریلغتنامه دهخدا، سرواژه فرانسه«Estimation du nombre de francophones dans le monde en ۲۰۰۵»«Francophonie»«Most Widely Spoken Languages»«Lingue straniere - Francese»«Qu'est-ce que la Francophonie?»Maine's French Communities«The Cajun language La Louisiane française Retrieved ۲۰۱۰–۳–۰۷»La Francophonie dans le monde 2006–2007Nathan«Why learn French»Pro-drop languageحذف ضمیر فاعلی در برخی از زبانهای ایرانیدر مورد زبان فرانسویتاریخ ترجمهٔ ادبی از فرانسه به فارسیزبان فرانسه در ایرانووsh850518294113615-91119500563732و
زبان فیلیپینیEnglishBolinaoAttaBalangaoBontocGa'dangKalingaKallahanKankanaeyIbaloiIfugaoIsnagItnegItawisIwaakMalawegTuwaliArtaAttaCentral Cagayan AgtaDinapigue AgtaDupaningan AgtaGaddangIlongotIsinaiItbayatItawisKallahanKaraoMalawegNagtipunan AgtaParanan AgtaParananYogadAbellenAmbalaAntsiBotolanCasiguran Dumagat AgtaIndiKasiguraninMariveleñoNorthern AltaSouthern AltaUmiray DumagetInagta AlabatManideRemontado AgtaSouthern AltaUmiray DumagetHokaglishTaglishAgutaynenAlanganAsiCalamian TagbanwaCentral TagbanwaCuyononIrayaKagayanenMolbogOnhanPalawan BatakPalawanoRatagnonRomblomanonTadyawanAlbay BikolInagta PartidoManideMasbateñoMount Iraya AgtaPandan BikolRinconada BikolSorsoganonSouthern Catanduanes BikolAtiCaluyanonCapiznonSulodAtaKarolanosMagahatBantayanonEskayanPorohanonAbaknonBaybayKabalianSubanonBukidHigaononIlianenIranunKamiginMatigsalugSubanonWestern BukidnonAgusanAta ManoboButuanonHigaononKamayoMamanwaBagoboB'laanDavawenyoKalaganMandayaMansakaOboSangireseSaranganiTagabawaB'laanCotabato ManoboIlianenIranunOboTboliTirurayIranunPangutaran SamaSamaزبان عربیزبان باسکیزبان‌های چینیMandarinHokkienزبان فرانسویزبان آلمانیزبان هندیزبان ژاپنیزبان کره‌ایMalayزبان اندونزیاییMalaysianزبان سندیزبان اسپانیایی در فیلیپینHistoryزبان ویتنامیProto-PhilippineOld Tagalog
زبان فرانسویزبان‌های آفریقازبان‌های اروپازبان‌های الجزایرزبان‌های ایالات متحده آمریکازبان‌های بلژیکزبان‌های بنینزبان‌های بورکینافاسوزبان‌های بوروندیزبان‌های پلی‌نزی فرانسهزبان‌های پودوچریزبان‌های ترینیداد و توباگوزبان‌های توگوزبان‌های تونسزبان‌های جمهوری آفریقای مرکزیزبان‌های جمهوری دموکراتیک کنگوزبان‌های جمهوری کنگوزبان‌های جیبوتیزبان‌های چادزبان‌های رواندازبان‌های رومیزبان‌های رئونیونزبان‌های ساحل عاجزبان‌های سن مارتنزبان‌های سنگالزبان‌های سوئیسزبان‌های سیشلزبان‌های فرانسهزبان‌های کالدونیای جدیدزبان‌های کامبوجزبان‌های کامرونزبان‌های کانادازبان‌های کومورزبان‌های گابنزبان‌های گویان فرانسهزبان‌های گینهزبان‌های لائوسزبان‌های لبنانزبان‌های لوکزامبورگزبان‌های ماداگاسکارزبان‌های مالیزبان‌های مجمع‌الجزایر قمرزبان‌های مراکشزبان‌های موریتانیزبان‌های موریسزبان‌های موناکوزبان‌های نهاد-فعل-مفعولزبان‌های نیجرزبان‌های والیس و فوتونازبان‌های وانواتوزبان‌های ویتنامزبان‌های هائیتیزبان‌ها
زبان مادریسازمان ملل متحداتحادیه اروپازبان دومفرانسه‌اندکاناداکبکنیو برانزویکاونتاریوبلژیکسوییسلوکزامبورگمینلوییزیاناآفریقای فرانسوی‌زبانزبان اسپانیاییزبان انگلیسیزبان چینیزبان‌های رومیاییزبان لاتینایتالیاییپرتغالیاسپانیاییرومانیاییاوکسیتانناپلزبان‌های اوییلکرئول‌های فرانسه‌پایهزبان رسمی۲۹ کشورسازمان مللگسترهٔ وسیعی از سازمان‌های بین‌المللیاتحادیهٔ اروپاانگلیسیآلمانیزبان بین‌المللیجاه‌طلبی‌های استعماریپلی‌نزیکارائیبگُلزبان کلتیزبان لاتینحروف صامترودخانه سنشهر پاریسکُنتهوگو کاپهشارل پنجم فرانسهنیکل اُرسمفرانسوای اولژان کالونیواخیم دو بلهیونان باستانفرهنگستان فرانسهاستان ساحلیدارالفنونصنعت چاپفرانسهفارسینمایشنامهمولیرعباس میرزامحمد شاه قاجارفترتناصرالدین شاهمظفرالدین شاهمحمد طاهر میرزامیرزا حبیب اصفهانیمحمدحسن خان اعتماد السلطنهپهلویجنگ جهانی دومزبان انگلیسیزبان فارسیدوش (حمام)کرواتآسانسورکودتارفوزهپاساژماساژتوالتالفبای لاتینلاتینآلمانیعربیاسپانیاییایتالیاییانگلیسیحروف تعریفزبان انگلیسیتخصیص‌گرحروف اضافهتکواژ مرکبضمیراندازفاعل تهیزبان‌های رومی‌تبارغیرضمیراندازمعنایینحو
زبان فرانسوی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| فرانسوی | |
|---|---|
français | |
| بیان | [fʁɑ̃sɛ] |
| زبان بومی در: | ۳۰ کشور به صورت رسمی از فرانسوی استفاده می‌کنند به جز تعدادی که به صورت غیررسمی فرانسوی صحبت می‌کنند |
تعداد گویشوران | حدود ۱۹۵٫۵۰۸٫۱۰۰ (۲۰۰۵) (زبان اول یا دوم) (بدون تاریخ) |
تبار: | زبانهای هندواروپایی
|
شکل‌های اولیه | سلتی
|
سامانه نوشتاری | لاتین (حروف فرانسوی) |
| وضعیت رسمی | |
زبان رسمی در | ۳۰ کشور
۱۴ کشور مستعمره
تعدای مؤسسه بین‌المللی |
| تنظیم‌شده توسط | فرهنگستان زبان فرانسوی |
| کدهای زبان | |
| ایزو ۶۳۹-۱ | fr |
| ایزو ۶۳۹-۲ | fre (B) fra (T) |
| ایزو ۶۳۹-۳ | fra |
 منطقه‌هایی که زبان مادری است منطقه‌هایی که زبان اقلیت است | |
زبان فرانسوی یا فرانسه[۱] یا فرانسه‌ای[۲] زبانی است هندو اروپایی از خانواده زبانهای رومی که توسط ۱۳۶ میلیون نفر در سراسر جهان به عنوان زبان مادری گویش می‌گردد.[۳][۴] فرانسه یکی از شش زبان رسمی سازمان ملل متحد، یکی از دو زبان کاری این سازمان (همراه با انگلیسی) و زبان کاری یا رسمی سازمان‌های متعدد بین‌المللی یا محلی از جمله اتحادیه اروپا است. فرانسه زبانی است کاملاً علمی و دانشگاهی، و امروزه همچنان، در کنار انگلیسی، یکی از مهمترین زبانهای دیپلماتیک به شمار می‌رود. درحدود ۱۹۰ میلیون نفر، فرانسوی را به عنوان زبان دوم صحبت می‌کنند،[۵] و ۲۰۰ میلیون نفر دیگر هم آن را به عنوان یک زبان دوم اکتسابی استفاده می‌کنند.[۶] اجتماعات گویش‌کننده به فرانسوی در ۵۷ کشور و قلمرو حضور دارند.[۷] اکثر گویش‌کنندگان بومی این زبان در فرانسه‌اند، که مبدأ این زبان است. بقیهٔ گویش‌کنندگان به‌طور عمده در کانادا، به‌ویژه کبک، نیو برانزویک و اونتاریو و نیز بلژیک، سوییس، لوکزامبورگ و مناطقی در ایالت مین آمریکا و.[۸]لوییزیانا حضور دارند.[۹] بیشتر افرادی که فرانسوی زبان دوم آن‌هاست در آفریقای فرانسویزبان[۱۰] زندگی می‌کنند، که با تردید می‌توان گفت تعداد آن‌ها از گویندگان بومی بیشتر گشته‌است.[۱۱] گرچه زبان اسپانیایی بعد از زبان انگلیسی از نظر تعداد افرادی که به یک زبان واحد تکلم می‌کنند در مقام سوم قرار دارد (مقام اول متعلق به زبان چینی می‌باشد).[۱۲]
محتویات
۱ طبقه‌بندی زبان‌شناختی
۲ موقعیت بین‌المللی
۳ پیشینهٔ زبان فرانسوی
۳.۱ فرانسوی کهن
۳.۲ فرانسوی امروزی
۴ زبان فرانسوی در کانادا
۵ زبان فرانسوی در ایران
۶ ویژگی‌های زبان فرانسوی
۶.۱ ویژگی‌های گرامری زبان فرانسه
۶.۱.۱ جنسیت اسامی
۶.۱.۲ جمع بستن اسامی
۶.۱.۳ حروف تعریف
۶.۱.۴ غیرضمیرانداز بودن فرانسوی مدرن
۷ پانویس
۸ جستارهای وابسته
۹ منابع
طبقه‌بندی زبان‌شناختی
فرانسوی یکی از زبانهای هند و اروپایی است بعدها از زبانهای رومیایی تأثیر گرفته‌است که از زبان لاتین مشتق شده‌است، هم‌چنان‌که زبانهای ملی مانند ایتالیایی، پرتغالی، اسپانیایی، رومانیایی و زبانهای در اقلیت از اوکسیتان تا ناپل و… چنین هستند. با این وجود نزدیک‌ترین زبانهای وابسته به آن، زبانهای زبانهای اوییل و کرئول‌های فرانسه‌پایه است.
موقعیت بین‌المللی
زبان فرانسوی، زبان رسمی ۲۹ کشور است، که بیشتر آن‌ها در فرانسوی به La Francophonie (جوامع فرانسویزبان) معروفند. همچنین یک زبان رسمی تمام دفاتر سازمان ملل و گسترهٔ وسیعی از سازمان‌های بین‌المللی است. طبق اطلاعات اتحادیهٔ اروپا، ۱۲۹ میلیون (یا ۲۶٪ کل جمعیت اتحادیه)، در ۲۷ عضو، به فرانسوی گویش می‌کنند که از میان آن‌ها، ۶۵ میلیون نفر گویشوران بومی‌اند و ۶۹ میلیون نفر ادعا می‌کنند که آن را یا به عنوان زبان دوم یا یک زبان خارجی صحبت می‌کنند و از این لحاظ، فرانسوی در ردهٔ سوم بیشترین گویشوران به عنوان زبان دوم قرار دارد (پس از انگلیسی و آلمانی). بیست درصد از اروپایی‌های غیر فرانسویزبان، قادر به گویش فرانسوی‌اند که تقریباً برابر ۱۴۵٬۶ میلیون نفرند.[۱۳] به علاوه، پیش از میانهٔ قرن ۲۰، فرانسوی به عنوان زبان سرآمد دیپلماسی در بین اروپاییان و نیروهای مستعمره و نیز به عنوان یک زبان بین‌المللی در میان طبقات تحصیل‌کردهٔ اروپا گویش می‌شد.
در نتیجهٔ جاه‌طلبی‌های استعماری از قرن ۱۷ تا ۲۰، فرانسه به آمریکا، آفریقا، پلی‌نزی، و حوزهٔ کارائیب معرفی شد.
پیشینهٔ زبان فرانسوی
زبان فرانسوی نیز به‌مانند زبانهای دیگر در طول تاریخ دچار تغییرات فراوانی شده‌است. کشور فرانسه در روزگار باستان بخش مهمی از سرزمینی پهناور در غرب اروپا به نام گُل بوده‌است. گل‌ها به زبانی هم‌خانواده زبان مردم بریتانیای باستان، یعنی کِلت‌ها صحبت می‌کردند. رواج زبان کلتی در سرزمین گل تا قبل از هجوم رومیان ادامه داشت. این هجوم در قرن دوم قبل از میلاد صورت گرفت و رومیان به‌تدریج زبان لاتین را در بین مردم فرانسه گسترش دادند. البته این زبان شکل متفاوتی از زبان لاتین اصیل داشت و همان زبانی نبود که در سنای روم بدان صحبت می‌گردید یا درنوشتار نویسندگان کلاسیک می‌آمد. این زبانِ ساده‌تر و بی‌قاعده‌تر که معمولاً توسط سربازان و بازرگانان به فرانسویان آموخته می‌شد، گالو-رومن یا لاتین عامیانه لقب گرفت. زبان لاتین عامیانه نیز در امتداد زمان به زبان فرانسوی کهن تبدیل گشت.
فرانسوی کهن
این زبان در میان قرن‌های ۹ تا ۱۴ میلادی در فرانسه رواج داشت. در واقع مردم فرانسه به‌تدریج شروع به ایجاد تغییرات در زبان لاتین عامیانه کردند. آن‌ها کلمات لاتین را با حنجره و لهجه خود به شکل متفاوتی تلفظ کردند و برخی از حروف صدادار را برای تلفظ مشکل تشخیص دادند و آن‌ها را از کلمه مورد نظر حذف نمودند. همچنین بسیاری از حروف صامت در کلمات که تأکید روی آن‌ها کمتر بود از واژه‌ها حذف می‌شد.
برای مثال کلمه chef (سرآشپز) و chief (رئیس) در فرانسوی کهن، ریشه در کلمه لاتین capute دارند. کلمه لاتین civitatem که به شهر رم اطلاق می‌شد، در فرانسوی کهن تبدیل به cité شد که به معنی شهر در حالت عام است. تغییرات بسیار زیادی که نظیر دو مورد پیشین انجام گرفته‌بود، در قرن یازده میلادی کامل شد. این تغییرات اما در نواحی مختلف فرانسه به روش‌های مختلفی صورت گرفت و لهجه‌های متفاوتی پدیدآورد.
در ابتدای قرن نهم، طایفه‌ای به‌نام پاریسی‌ها در یک دهکده ماهیگیری به نام لوتیتا زندگی می‌کردند. این دهکده که در جزیره‌ای میان رودخانه سن قرار داشت، در گذر ایام ترقی کرد و به شهر پاریس تبدیل شد. در ابتدا لهجه مردم این دهکده که فرانسیان نام داشت، چندان پرطرفدار نبود تا اینکه در سال ۹۸۷، کُنت پاریس به نام هوگو کاپه به عنوان پادشاه، و پاریس به عنوان پایتخت فرانسه انتخاب شد. از این پس لهجه فرانسیان که در دربار سلطنت بدان صحبت می‌شد، اهمیت سیاسی فراوانی پیدا کرد و سرانجام همین لهجه به عنوان زبان استاندارد فرانسوی انتخاب گردید. هر چند که تفاوت لهجه‌ها در مناطق جنوبی شامل شهرهای نیس و مارسی یا مناطق شمالی نظیر پیکارد و نورماندی باقی‌ماند و حتی هنوز هم به قوت خود باقی است.
با توجه به گسترش فرانسوی کهن در طول قرون ۹ تا ۱۴ میلادی، ذکر این نکته ضروری است که ادبیات نوشتاری آن روزگار و متون مذهبی و متن مکتوب دادگاه‌ها و مطالبی نظیر آن تحت نفوذ دستگاه کلیسا هنوز به زبان لاتین نوشته می‌شد. این تفاوت میان زبان نوشتار و گفتار تا دوره رنسانس باقی‌مانده بود که از آن پس دوران زبان فرانسوی امروزی آغاز شده‌است.
فرانسوی امروزی
آوردن واژه‌های تازه از زبان ادبی لاتینی به فرانسوی در سدهٔ دوازدهم آغاز شد و در سدهٔ سیزدهم رو به افزایش نهاد. در سدهٔ چهاردهم خط مشی دقیقی برای گسترش زبان فرانسوی از راه وامگیری واژه‌های لاتینی در پیش گرفته شد. شارل پنجم فرانسه (پادشاه فرانسه از ۱۳۶۴ تا ۱۳۸۰) پشتیبان اهل علم و ادب بود و ایشان را به ترجمهٔ آثار کلاسیک برای کتابخانه خود ترغیب می‌کرد. مترجمان حتی زبردست‌ترین آن‌ها که نیکل اُرسم بود از فقر زبان فرانسوی آن هنگامه می‌نالیدند. ارسم در این خصوص نمونهٔ جالبی را که در ترجمهٔ آثار ارسطو به آن برخورده است شاهد می‌آورد:
| « | از میان نمونه‌های بیشمار می‌توان قضیهٔ کلی «homo est animal» را مثال آورد. «homo» به معنای هر دو واژهٔ «مرد» و «زن» است که در زبان فرانسوی معادلی ندارد. از «animal» نیز معنای هر چیز صاحب روح و قوهٔ ادراک مستفاد می‌شود، اما در زبان فرانسوی واژه‌ای که مدلول دقیق این معنا باشد نمی‌توان یافت. | » |
برای رهایی از این تنگناهای زبانی بود که ارسم و دیگران بر آن شدند تا زبان فرانسوی را با وامگیری از واژگان لاتینی و یونانی توانمند سازند. ایشان این کار را به درستی و بدون زورآور کردن الگوهای دستوری زبانهای مذکور به زبان فرانسوی انجام دادند یعنی بر خلاف بعضی نویسندگان اسپانیایی مانند گونگورا که این کار را ناشیانه و با افراط انجام دادند و افزون بر واژگان، الگوهای دستوری یونانی و لاتینی را نیز که واقعاً نمی‌توان به آن‌ها رنگ و بوی بومی داد وارد زبان کردند امری که موجب کج‌روی زبان و اندیشه می‌شود.[۱۴]
در سدهٔ شانزدهم میلادی انقلاب فرهنگی بزرگی در سراسر اروپا و به تبع آن در فرانسه رخ‌داد. از قدرت عظیم کلیساها کاسته شد و فرهنگ و هنر و صنعت شکوفا گردید. به این ترتیب بود که زبان لاتین کم‌کم از دستگاه رسمی حذف گردید. در سال ۱۵۳۹ پادشاه فرانسه که فرانسوای اول نام داشت، دستور داد که متون دادگاه‌ها به جای لاتین به زبان فرانسوی نگاشته شود. در همین ایام بود که کشیشی به نام ژان کالون برای اولین بار نوشته‌های مذهبی خود را از لاتین به فرانسوی ترجمه نمود. در سال ۱۵۴۹ مقاله بسیار مهمی با عنوان «در دفاع و اهمیت زبان فرانسوی و هر چه غنی‌تر کردن آن» توسط شاعر و منتقد معروفی به نام یواخیم دو بله نوشته شد. فرانسه در این دوران مانند سایر ملل اروپایی به دوران با عظمت یونان باستان نگاهی دوباره کرد و در نتیجه آن بود که کلمات بسیاری از فرهنگ قدیم یونان به فرانسوی وارد شد. همچنین واژه‌های فراوانی از ایتالیای بعد از رنسانس و حتی از عربی قرض گرفته شده و به سرعت وارد فرانسوی می‌گردید.
هجوم روزافزون کلمات و تغییرات در گرامر در سدهٔ هفدهم میلادی به اوج خود رسیده‌بود. ادبا و زبان‌شناسان به‌تدریج نگران شده و به فکر افتادند تا این زبان پر تلاطم را قاعده‌مند کنند و از ایجاد هرج و مرج در ساختار آن جلوگیری نمایند. در پی همین فعالیت‌ها بود که فرهنگستان فرانسه تشکیل گردید که تا امروز اهمیت خود را حفظ کرده و مرجع تصمیم‌گیرنده دربارهٔ صحت و دقت متون رسمی و ورود کلمات و عبارات جدید به فرهنگ لغت است. می‌توان گفت که حفظ سیاست‌های بسته دربارهٔ دستور زبان و کلمات زبان فرانسوی باعث شده‌است که اولاً ساختار زبان فرانسوی از قرن هفده تاکنون تغییرات چندانی نداشته باشد و دوم اینکه فرهنگ لغات فرانسوی نسبت به انگلیسی بسیار کم حجم‌تر و ساختار و ترتیب کلمات در جمله‌های آن بسیار منظم‌تر از زبانهای دیگر باشد.[۱۵]
زبان فرانسوی در کانادا
از زمان رسیدن جک کرتبه زبان فرانسوی زبان رسمی جدید بوده‌است. موج‌های مهاجر آمده از فرانسه شرق کانادا را برای سکونت انتخاب کردند. در میان آن‌ها اکدین‌ها چهار استان ساحلی نول اکس، نوو برنسیک، ال د پرنس ادوار و تر نوو را مشغول کردند.
زبان فرانسوی در ایران
در ایران زبان فرانسوی بعد از انگلیسی دومین زبان محبوب است. زبان فرانسوی از عهد صفویه در ایران مورد توجه قرار گرفت. این زبان به ویژه در دوره قاجار از طریق ترجمه کتاب‌های درسی دارالفنون که در اصل به فرانسوی بود، رونق گرفت و بر اثر احیاء صنعت چاپ گسترش یافت. از آنجا که محصلین بیشتر به فرانسه اعزام می‌شدند زبان فرانسوی در کشور رایج و با گستردگی آن نه تنها آثار نویسندگان فرانسه بلکه آثار ادبی بعضی از دیگر زبانهای اروپایی نیز به فارسی برگردانده شد. نخستین نمایشنامه ای که از فرانسوی به فارسی ترجمه شد، نمایشنامه «مردم گریز»، اثر مولیر بود.
ترجمه و نشر کتاب پس از مرگ شاهزاده عباس میرزا، در دوران محمد شاه قاجار دچار فترت شد، ولی در عهد ناصرالدین شاه و مظفرالدین شاه دوباره اوج گرفت. محمد طاهر میرزا، میرزا حبیب اصفهانی و محمدحسن خان اعتماد السلطنه از پرکارترین مترجمان این دوره بودند. پس از روی‌کار آمدن سلسلهٔ پهلوی، روند ترجمه شتاب بیشتری پیدا کرد و تمام قلمروهای علمی و فنی و ادبی را دربرگرفت زیرا تعداد افراد تحصیل‌کرده و میزان روابط همه‌جانبه با کشورهای خارجی افزایش یافت. در این دوره آثار ارزشمند بسیاری به فارسی برگردانده شد و تعداد مترجمان با استعداد و به اصطلاح حرفهای فزونی چشمگیری یافت. ترجمه‌ها تا اوایل دههٔ سی، عمدتاً از طریق زبان فرانسوی صورت می‌گرفت ولی پس از جنگ جهانی دوم و به ویژه بعد از ۱۳۳۲ و تحولات سیاسی و فرهنگی پس از آن، زبان انگلیسی در عرصهٔ ترجمه اهمیت بیشتری یافت و از نظر کمی گوی سبقت را ربود؛ هرچند از نظر کیفی، بهترین ترجمه‌ها کماکان به مترجمانی تعلق داشت که از زبان فرانسوی ترجمه می‌کردند.[۱۶]
از زمان قاجار که بسیاری از رجال سیاسی برای ادامه تحصیل به فرانسه می‌رفتند، بسیاری از واژه‌های فرانسوی از طریق قوانین حقوقی وارد ایران شد و امروزه نیز در زبان فارسی بسیاری از این کلمات استفاده می‌شود و گاهی این کلمات به قدری در زبان فارسی رایج شده‌است که بسیاری از افراد نمی‌دانند که این واژگان فرانسوی هستند. از جمله می‌توان به کلماتی همچون: دوش (حمام)، کروات، مغازه، فامیل، کادو، شوفر، آسانسور، کودتا، رفوزه، پاساژ، ماساژ، مونتاژ، کتلت، املت، توالت، آژانس، اورژانس، مانتو، پالتو و مرسی اشاره کرد[۱۷]
ویژگی‌های زبان فرانسوی
الفبای زبان فرانسوی بر اساس الفبای لاتین است و بیست و شش حرف ساده دارد. افزون بر حرفهای ساده، حرف ترکیبی «œ» و حرفهای زبَرنشانه‌دار «à â è é ê ë î ï ô û» نیز در نوشتار این زبان به کار می‌روند.
۸۵ درصد کلمات زبان فرانسوی از لاتین، ۱٫۵ درصد از آلمانی، ۰٫۱ درصد از عربی، ۰٫۱ درصد از اسکاندیناوی، ۱۲ درصد از اسپانیایی و ایتالیایی و انگلیسی و باقی زبان‌ها گرفته شده‌است.
ویژگی‌های گرامری زبان فرانسه
زبان فرانسه از نظر ریشه‌ای نقاط اشتراک زیادی با زبان لاتین دارد. بعضی از مهمترین ویژگی‌های گرامری این زبان عبارتند از:
جنسیت اسامی
در زبان فرانسه اسامی همیشه جنسیت گرامری دارند. این جنسیت می‌تواند مذکر یا مؤنث باشد. گذشته از آن حالت جمع نیز به صورت یک جنسیت سوم در این زبان شناسایی می‌شود. جنسیت اسامی را در ساده‌ترین حالت می‌توان از حروف تعریف آن‌ها شناسایی کرد. حرف تعریف le نشان دهنده اسامی مذکر، حرف تعریف la نشان دهنده اسامی مؤنث و حرف تعریف les نشان دهنده اسامی جمع است.[۱۸]
جمع بستن اسامی
ساختار گرامری حالت جمع برای اسامی به زبان انگلیسی بسیار نزدیک است. در زبان فرانسه هم مانند انگلیسی در یک قاعده کلی برای ساختن حالت جمع یک اسم به آن پسوند s- اضافه می‌کنیم. این قاعده البته دارای استثناهایی هم هست. همچنین تخصیص‌گر به کار رفته با اسم جمع به صورت جمع می‌آید.[۱۹]
حروف تعریف
در زبان فرانسه مانند زبان ایتالیایی سه نوع از حروف تعریف وجود دارد. «حروف تعریف معرفه»، «حروف تعریف نکره» و «حروف تعریف جزئی یا مقداری». حروف تعریف معرفه برای اسامی‌ای به کار می‌رود که برای مخاطب شناخته شده‌است. حروف تعریف نکره برای اسامی‌ای به کار می‌رود که برای مخاطب ناشناخته است یا شناخت آن اهمیتی ندارد و حروف تعریف جزئی یا مقداری برای اشاره به مقادیری از کمیت‌های شمارش‌پذیر یا شمارش‌ناپذیر به کار می‌روند.
در زبان فرانسه در نتیجهٔ هم‌نشینی حروف اضافه با حروف تعریف چهار تکواژ مرکب (au, aux, du, des) به وجود می‌آید. همچنین بسته به خصوصیات آوایی اسم یا صفتی که بعد از این حروف تعریف آورده می‌شود ممکن حذف(élision) یا پیوند(liaison) رخ دهد.[۲۰]
غیرضمیرانداز بودن فرانسوی مدرن
در جمله‌هایی از لحاظ معنایی نیازی به حضور ضمیر فاعلی یا مفعولی در ساختار جمله نیست (مانند جمله «باران می‌بارد») یا مخاطب از روی صرف فعل می‌تواند به آن پی ببرد و حذف ضمیر ضربه‌ای به ساختار دستوری جمله نمی‌زند (مانند حذف ضمیر «من» در جملهٔ «ایرانی هستم») زبان‌هایی که ضمایر فاعلی و مفعولی را در چنین موقعیتهای حذف اجباری یا اختیاری می‌کنند به اصطلاح می‌گویند ضمیرانداز. اگر زبانی به درجه‌ای ضمیرانداز باشد که تنها اجازهٔ حذف ضمیر فاعلی و نه مفعولی را بدهد به آن فاعل تهی می‌گویند. اکثر زبانهای هند و اروپایی مانند فارسی و همه زبانهای رومی‌تبار به جز فرانسوی دست‌کم فاعل تهی هستند. زبان فرانسوی نیز تا قرن ۱۶ زبانی فاعل تهی بوده‌است اما پس از آن شبیه اکثر زبانهای مدرن ژرمنی از جمله انگلیسی غیرضمیرانداز شده‌است؛ بنابراین در جملهٔ «Je suis Français» (ترجمه:من فرانسوی هستم) حضور ضمیر je الزامی است یا مثلاً جملاتی که با عبارت Il faut آغاز می‌شوند با آنکه از لحاظ معنایی نیازی به حضور ضمیر il نیست ولی نحو زبان ایجاب می‌کند که این ضمیر وجود داشته باشد و حذف آن باعث نادستوری شدن جمله می‌شود. همین‌طور است در مورد ضمیر il در جمله «Il fait frais".[۲۱][۲۲]
پانویس
↑ لغتنامه دهخدا، سرواژه فرانسه(به فرانسوی: français)، این واژه از واژه فرانسوی français گرفته شده در حالیکه «فرانسه» به معنی کشور فرانسه از واژه فرانسوی France گرفته شده‌است. این واژه در ترکیباتی مانند «کلاس فرانسه» و غیره رواج دارد.
↑ واژه «فرانسه‌ای» صفت نسبی با پیروی از دستور زبان فارسی است مانند کره‌ای، برمه‌ای، گینه‌ای و جاوه‌ای. نیاز به یادآوری است که واژه «فرانسوی» صفت نسبی با پیروی از دستور زبان عربی است مانند موسوی، عیسوی، یحیوی، رضوی، کروی و بیضوی.
↑ «Estimation du nombre de francophones dans le monde en ۲۰۰۵». Tlfq.ulaval.ca. بازبینی‌شده در ۲۰۱۰–۰۴–۲۱.
↑ «Francophonie». Jacques Leclerc. Tlfq.ulaval.ca.
↑ «Most Widely Spoken Languages». .ignatius.edu. بازبینی‌شده در ۲۰۱۰–۰۴–۲۱.
↑ «Lingue straniere - Francese». Liceipujati.it، ۲۰۱۰–۰۴–۱۶. بازبینی‌شده در ۲۰۱۰–۰۴–۲۱.
↑ «Qu'est-ce que la Francophonie?». Université de Laval.
↑ Maine's French Communities FrancoMaine'. ' Retrieved 2010-3-07.
↑ «The Cajun language La Louisiane française Retrieved ۲۰۱۰–۳–۰۷». Louisiane.culture.fr، ۲۰۰۳–۰۸–۲۱.
↑ Francophone Africa
↑ (فرانسوی)La Francophonie dans le monde 2006–2007 published by the فرانسه‌زبانی.Nathan, پاریس، ۲۰۰۷.
↑ http://www.ezaban.com/2012-05-30-05-59-50/2012-05-30-06-07-45.html
↑ «Why learn French». Cpfont.on.ca. بازبینی‌شده در ۲۰۱۰–۰۴–۲۱.
↑ هایت، گیلبرت. ادبیات و سنتهای کلاسیک - تأثیر یونان و روم بر ادبیات غرب. ج. ۱. ترجمهٔ محمد کلباسی و مهین دانشور. تهران: آگاه، ۱۳۷۶. ۱۹۸–۲۰۴. شابک ۹۶۴۴۱۶۰۳۵۵.
↑ http://www.worldtranslators.net/language/مروری_بر_تاریخ_زبان_فرانسه
↑ تاریخ ترجمه ادبی از فرانسه به فارسی/ محمدجواد کمالی، انتشارات سخن‌گستر و معاونت پژوهش و فناوری دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، ۱۳۹۲، صص ۱۰–۱۱
↑ http://www.samt.ac.ir/index.aspx?siteid=1&pageid=200&p=1&showitem=10487 اصول فن ترجمه (فرانسه به فارسی)، مبحث وامگیری
↑ .
↑ .
↑ .
↑ مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Pro-drop language». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۹ ژانویه ۲۰۱۷ میلادی.
↑ محمد راسخ مهند. حذف ضمیر فاعلی در برخی از زبانهای ایرانی. . مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد، ش. ۲ (۱۳۸۴).
جستارهای وابسته
 | مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به زبان فرانسوی در ویکی‌گفتاورد موجود است. |
- فرانسه
- فعل در زبان فرانسه
- حرف اضافه فرانسه
- تاریخ ادبیات فرانسه
- ادبیات فرانسه‌زبان
- فرهنگستان فرانسه
- فهرست وام‌واژه‌های فرانسوی در فارسی
منابع
- در مورد زبان فرانسوی
- تاریخ ترجمهٔ ادبی از فرانسه به فارسی
- زبان فرانسه در ایران
زبانهای رسمی اتحادیه اروپا | ||
|---|---|---|
آلمانی • اسپانیایی • استونیایی • اسلونیایی • اسلوواک • انگلیسی • ایتالیایی • ایرلندی • بلغاری • پرتغالی • چکی • دانمارکی • رومانیایی • سوئدی • فرانسوی • فنلاندی • لاتویایی • لهستانی • لیتوانیایی • مالتی • مجاری • هلندی • یونانی |  | |
 زبانهای فیلیپین | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| زبانهای رسمی |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| زبانهای منطقه ای |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| زبانهای مهاجران |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| زبان اشاره |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| زبانهای تاریخی |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ردهها:
- زبان فرانسوی
- زبانهای آفریقا
- زبانهای اروپا
- زبانهای الجزایر
- زبانهای ایالات متحده آمریکا
- زبانهای بلژیک
- زبانهای بنین
- زبانهای بورکینافاسو
- زبانهای بوروندی
- زبانهای پلی‌نزی فرانسه
- زبانهای پودوچری
- زبانهای ترینیداد و توباگو
- زبانهای توگو
- زبانهای تونس
- زبانهای جمهوری آفریقای مرکزی
- زبانهای جمهوری دموکراتیک کنگو
- زبانهای جمهوری کنگو
- زبانهای جیبوتی
- زبانهای چاد
- زبانهای رواندا
- زبانهای رومی
- زبانهای رئونیون
- زبانهای ساحل عاج
- زبانهای سن مارتن
- زبانهای سنگال
- زبانهای سوئیس
- زبانهای سیشل
- زبانهای فرانسه
- زبانهای کالدونیای جدید
- زبانهای کامبوج
- زبانهای کامرون
- زبانهای کانادا
- زبانهای کومور
- زبانهای گابن
- زبانهای گویان فرانسه
- زبانهای گینه
- زبانهای لائوس
- زبانهای لبنان
- زبانهای لوکزامبورگ
- زبانهای ماداگاسکار
- زبانهای مالی
- زبانهای مجمع‌الجزایر قمر
- زبانهای مراکش
- زبانهای موریتانی
- زبانهای موریس
- زبانهای موناکو
- زبانهای نهاد-فعل-مفعول
- زبانهای نیجر
- زبانهای والیس و فوتونا
- زبانهای وانواتو
- زبانهای ویتنام
- زبانهای هائیتی
- زبان‌ها
(window.RLQ=window.RLQ||[]).push(function()mw.config.set("wgPageParseReport":"limitreport":"cputime":"1.004","walltime":"1.300","ppvisitednodes":"value":19720,"limit":1000000,"ppgeneratednodes":"value":0,"limit":1500000,"postexpandincludesize":"value":632307,"limit":2097152,"templateargumentsize":"value":108905,"limit":2097152,"expansiondepth":"value":22,"limit":40,"expensivefunctioncount":"value":3,"limit":500,"unstrip-depth":"value":0,"limit":20,"unstrip-size":"value":17656,"limit":5000000,"entityaccesscount":"value":1,"limit":400,"timingprofile":["100.00% 977.329 1 -total"," 67.56% 660.329 24 الگو:Navbox"," 38.18% 373.140 1 الگو:پانویس"," 31.02% 303.136 1 الگو:Infobox_language"," 27.45% 268.315 1 الگو:Infobox"," 26.35% 257.531 12 الگو:یادکرد/هسته"," 25.97% 253.786 2 الگو:Navbox_with_collapsible_sections"," 21.22% 207.369 10 الگو:یادکرد_وب"," 18.94% 185.125 2 الگو:Collapsible_list"," 16.45% 160.752 42 الگو:Flag"],"scribunto":"limitreport-timeusage":"value":"0.212","limit":"10.000","limitreport-memusage":"value":3158400,"limit":52428800,"cachereport":"origin":"mw1303","timestamp":"20190308011420","ttl":2592000,"transientcontent":false););"@context":"https://schema.org","@type":"Article","name":"u0632u0628u0627u0646 u0641u0631u0627u0646u0633u0648u06cc","url":"https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B2%D8%A8%D8%A7%D9%86_%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B3%D9%88%DB%8C","sameAs":"http://www.wikidata.org/entity/Q150","mainEntity":"http://www.wikidata.org/entity/Q150","author":"@type":"Organization","name":"Contributors to Wikimedia projects","publisher":"@type":"Organization","name":"Wikimedia Foundation, Inc.","logo":"@type":"ImageObject","url":"https://www.wikimedia.org/static/images/wmf-hor-googpub.png","datePublished":"2005-07-29T13:35:07Z","dateModified":"2019-02-07T14:36:50Z","image":"https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/5/50/New-Map-Francophone_World.PNG","headline":"u0632u0628u0627u0646u06cc u0631u0648u0645u06ccu200cu062au0628u0627u0631"(window.RLQ=window.RLQ||[]).push(function()mw.config.set("wgBackendResponseTime":143,"wgHostname":"mw1242"););
